Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Προσωπική ( μου ) εξομολόγηση

Κάποτε σέρφαρα στο διαδίκτυο μόνο για να μάθω ειδήσεις και να ενημερώνομαι πάνω σε θέματα φυσικής. Κάποτε διάβαζα μόνο Φυσική. Ήξερα όμως ότι αυτό που έκανα δεν ήταν ισορροπημένο. Είχα αφήσει στο περιθώριο κάθε άλλη πνευματική εξάσκηση. Δεν είχα γνώσεις Ιστορίας. Δεν είχα γνώσεις Φιλοσοφίας. Δεν διάβαζα ποίηση. Το λεξιλόγιο μου ήταν απίστευτα περιορισμένο.
Δεν διάβαζα τίποτα άλλο, παρά μόνο φυσική στην προσπάθεια μου να βελτιώσω την διδακτική μου μεθοδολογία για το καλό των μαθητών μου.
Όλα όμως άλλαξαν πριν 5 χρόνια. Άρχισα να διαβάζω και να ασχολούμαι και με άλλα γνωστικά αντικείμενα. Τελικά αυτή η στροφή έκανε καλό, πολύ καλό και στο μάθημα μου. Έμαθα να βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου και να παρουσιάζω μεθοδικότερα τις γνώσεις μου. Σε αυτό βοήθησε και η τεχνολογία.
Κάποια στιγμή προέκυψαν τα blogs. Αρχικά διάβαζα τα Blog άλλων ανθρώπων. Γνωρίζω ανθρώπους μέσα από τα κείμενα τους, ενώ εκείνοι δεν το ξέρουν. Γνώρισα ανθρώπους που έχουν την απίστευτη ικανότητα να χειρίζονται τις λέξεις. Είδα πως μπορεί να εκφράσει κάποιος τις σκέψεις του με όμορφες λέξεις, να διαβάζεις και να βλέπεις τα χρώματα· να διαβάζεις και να μυρίζεις οσμές· να διαβάζεις και να βλέπεις ότι οι δικοί σου προβληματισμοί και τα δικά σου αισθήματα είναι όμοια με εκείνα άλλων ανθρώπων.
Προσπαθώ να βελτιώσω τον τρόπο γραφής μου. Άρχισα να γράφω και μερικά κείμενα – σκέψεις, ίσως στο περιθώριο του τετραδίου αλλά σημασία έχει ότι ξεκίνησα να το κάνω, ενώ κάποτε νόμιζα πως το μελάνι που έχυνε η πένα μου μπορεί να σχηματίσει μόνο σύμβολα Φυσικής. Κατάλαβα όμως ότι μπορεί να στάξει και να δώσει μορφή στις σκέψεις μου. Κατάλαβα ότι αυτό με ηρεμούσε ήταν σαν μια εκτόνωση όλων αυτών που εγκλώβιζα στο μυαλό μου.
Αισθάνομαι όμορφα. Ομολογώ πλέον ότι έχω πάθει εξάρτηση με αυτή τη νέα μου ενασχόληση. Κόλλησα με όμορφο τρόπο.
Είχα το πρώτο φροντιστήριο με blog ( από το 2005), το οποίο όμως είχα παραμελήσει. Τώρα όμως γράφω σε αυτό τις σκέψεις μου και όχι μόνο. Ίσως έτσι εκτίθεμαι δεν ξέρω. Ο χρόνος θα δείξει.