Αγκάθι η αγάπη από έρωτα, από ένα χαμένο έρωτα.
Πόλεμος ο έρωτας. Ένα πολεμικό παιγνίδι!
Αν "χάσεις" τον άνθρωπο στον οποίο πίστεψες
νιώθεις ότι χάνεις τα πάντα.
 Όμως τελικά μια ανοησία είναι αυτό!
Δεν χάνεις τα πάντα!
Χάνεις εκείνον που μέσα από αυτόν κάλυπτες τα κενά σου...
Μια ανάγκη ανθρώπινη είναι και αυτό...
Ο πόνος απαλύνεται μέσα από το κλάμα.
Άσε με να κλάψω.
 Άσε με να τρέξω μέσα στην βροχή.
Άσε με να βρέξω τα πόδια μου μέσα στην θάλασσα.
Άσε με να γδάρω τα γόνατα μου στις πέτρες.
Άσε με αλήτικο, φλεγόμενο αρρωστημένο μυαλό μου.
Άσε με να φωνάζω το όνομα της!
Άσε με!
Ελευθέρωσε με από την ψυχρή λογική σου...
Εξόρισε με θεέ μου σε έναν τόπο που δεν βλέπεις!