Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Παλίνδρομες σκέψεις

Οι τοίχοι του δωματίου σαν έρημος
λίγων τετραγωνικών μέτρων·αρκετά όμως
για να χαθούν πάνω τους τα όνειρα.
Τα καρφιά από τα κάδρα έμειναν μόνο και αυτά σκούριασαν
μικροί κρατήρες άνυδροι έμειναν, μετά την αφαίρεση τους.
Ψάχνω την όαση για να δροσιστώ· αδυνατώ όμως.
Το φεγγάρι χάθηκε και ούτε ένα άστρο.
Ξημερώνει.
Δεν μπορώ ούτε τον αυγερινό να βρω.
Ελπίζω να τον ξαναβρώ κάποτε…
N.K.