Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Άρωμα από όνειρα

Έλα αύριο το πρωί μετά τον ύπνο
και πάρε μαζί το μεταξωτό σου νυχτικό
να γευτώ τα αρώματα που άφησαν τα όνειρά σου.
Κάτι μου λέει ότι με πρόδωσες
αγάπη μου, μα θα το αντέξω …
γιατί σε αγαπώ, γιατί δεν έχω
τίποτα άλλο μέσα μου απ’ τη γεύση σου και
το άρωμα των ονείρων σου.
Μη μου πεις ποτέ την αλήθεια.
Μισώ τις αλήθειες που με σκοτώνουν αργά.
Δεν είμαι τίποτα.
Αυτό το λίγο που είμαι, άφησε με να το ξοδέψω στα χείλη σου,
που δεν τα πικραίνει μόνο ο καπνός.
Δεν είμαι τίποτα.
Είμαι ένα σύννεφο βροχής που θα στραγγίζει δάκρυα όταν θα έρθει
το βράδυ με τον παλιό βασανισμένο
νότιο άνεμο…