Μη μου κλέβεις το χρόνο μου….
Το σώμα μου καταρρέει· Ούτε η σκιά μου δεν με θέλει.
Αν βρεις ανθρώπινα συντρίμμια είναι τα δικά μου.
Θα ξεχωρίσεις στο σωρό την καρδιά μου, μαύρο παγωμένο αίμα. Δύο ενωμένα αγκίστρια το σχήμα της. Αυτήν άφησε την στα σκυλιά, τα υπόλοιπα μέλη μου κάνε τα ότι θες.
Σε λίγο νυχτώνει, ίσως με περικυκλώσει ο φόβος, ίσως προσπαθήσει να με συντρίψει. Ο φόβος του αβέβαιου. Ο φόβος του τίποτα. Ο φόβος που προκαλεί η σιωπή..
Θα προσπαθήσω όμως να μη συμβεί αυτό.
Εξάλλου χωρίς καρδιά τι να φοβηθεί ένα κουφάρι;
Υ.Γ. το έγραψα σε μια πολύ μαύρη κατάσταση της ψυχής μου…
Το σώμα μου καταρρέει· Ούτε η σκιά μου δεν με θέλει.
Αν βρεις ανθρώπινα συντρίμμια είναι τα δικά μου.
Θα ξεχωρίσεις στο σωρό την καρδιά μου, μαύρο παγωμένο αίμα. Δύο ενωμένα αγκίστρια το σχήμα της. Αυτήν άφησε την στα σκυλιά, τα υπόλοιπα μέλη μου κάνε τα ότι θες.
Σε λίγο νυχτώνει, ίσως με περικυκλώσει ο φόβος, ίσως προσπαθήσει να με συντρίψει. Ο φόβος του αβέβαιου. Ο φόβος του τίποτα. Ο φόβος που προκαλεί η σιωπή..
Θα προσπαθήσω όμως να μη συμβεί αυτό.
Εξάλλου χωρίς καρδιά τι να φοβηθεί ένα κουφάρι;
Υ.Γ. το έγραψα σε μια πολύ μαύρη κατάσταση της ψυχής μου…
~...~
