Το 1/2 μου, λέει:
Τα δάκρυά μου καθρεπτίζουν όλες τις αναμνήσεις μου από εσένα. (1)
Ότι αγάπησα το έθαψα σε αυτές. (2)
Ήθελα να τις κρατήσω μυστικό μέσα στη σαρκοφάγο του κορμιού μου. (3)
Δεν μπόρεσα όμως. Χύνονται από τις βρύσες των ματιών μου σαν κρυστάλλινοι καταρράκτες, σε κοινή θέα απρόσκλητων θεατών με δωρεάν εισιτήριο. Κοιτάζουν και διερωτώνται, άλλοι νιώθουν, άλλοι όχι και σαν τον αδαή γελούν από αμηχανία . (4)
Η προσευχή μου, το όνομα σου, στα χείλη μου. (5)
Κάθε γραμμή στην παλάμη μου ένα γράμμα, από το όνομα σου, τις κοιτώ και τις διαβάζω, δεν μου χρειάζεται η τσιγγάνα η μάγισσα. Η παλάμη του επαίτη είναι πλέον. (6)
Το 1/4 μου, απαντά στο παραπάνω 1/2 μου:
1.Προσέξε μην γλιστρήσεις.
2.και χωρίς νεκροθάφτη. Άντε πάλι φτηνά την έβγαλες.
3.Τι ήσουν η μούμια του Τουταγχαμών ;
4.Ναι πρώτα εσύ και μετά οι καταρράκτες του Νιαγάρα. Το τζάμπα θέαμα είναι καλύτερο.
5.Μωρέ μπράβο ποικιλία προσευχών, πολλά γράμματα ήξερες.
6.ταυτόχρονα όταν κοιτάς την ανοιχτή σου, παλάμη είναι σαν να μουντζώνεις τα μούτρα σου.
Άντε επιτέλους στα είπα και ξαλάφρωσα. Ρε 1/2 δεν σε αναγνωρίζω πλέον. Α! μήπως ξέρεις που είναι το άλλο 1/4 ;
