Βλέπω,
Καταγράφω,
Επεξεργάζομαι,
Συγκρίνω,
Επιλέγω,
Εκτελώ,
Μετανιώνω,
δεν μετανιώνω που έκανα κάτι,
πονώ, με πονούν, τους πονώ άθελα μου, πονάω που πονούν
γελώ, με κάνουν να γελώ, τους κάνω να γελούν,
δακρύζω από μέσα μου, απ’ έξω μου!
συμπαθώ, με συμπαθούν άλλοι πολύ, άλλοι καθόλου
ερωτεύομαι, την γυναίκα, την ζωή, ένα βιβλίο, μια εικόνα, μια μυρωδιά!
αγαπώ τους, την, αυτούς, εκείνους και άλλους, στο μέλλον και άλλους…
Άνθρωποι, ηθικοί, ανήθικοι όλα σχετικά είναι εξάλλου.
Ανθρωπάκια είσαστε, είναι, είμαι, είμαστε της παρτίδας,
του συστήματος πιόνια,
Ανθρωπόμορφα όντα,
Χωρίς ιδιότητες, με ιδιότητες,
Χωρίς ταυτότητα, με ταυτότητα
Αγκαλιάζουν χωρίς αγκάθια, με βαμβάκι
άλλοι πάλι με αγκάθια,
τάζουν, υπόσχονται, παραμυθιάζουν, προσποιούνται
υλοποιούν, δεν υλοποιούν,
προσπαθούν να βγάλουν φωνή, διαμαρτυρίας ίσως
αλλά δεν βγαίνει, πνίγονται, πνίγομαι, κοκκινίζω
αλλάζουν χρώματα σαν χαμαιλέοντες,
νιώθουν μοναξιά, αν και είναι ανάμεσα σε ανθρώπους!
Ψάχνουν μια είσοδο,
για να εισέρθουν – εισβάλλουν μέσα μου
και εγώ μέσα τους με ή χωρίς άδεια
άλλοι ψάχνουν μια έξοδο
είσοδος και έξοδος μια διελκυστίνδα, πάει να μας ακρωτηριάσει
αν την βρουν, μπορεί και να την βρουν, μπορεί να την βρω…
Η γραβάτα έγινε θηλιά να τους πνίξει, τους δήθεν.
Το μακιγιάζ ομορφαίνει αλλά κρύβει κιόλας
τα σημάδια, τις ρυτίδες…
Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι όλα θα
ήταν πιο απλά αν αφήναμε να δουλέψει η τύχη
για εμάς και να μην πιέζουμε τις καταστάσεις.
Άλλη μια πρόταση :
να βγάλουμε το ρολόι από το χέρι μας
Θα είναι όλα πιο απλά!
Άνθρωποι θα ήταν όμορφο όμως να γίνουμε!
