Δράση...

Μην ψάχνεις μακριά από εσένα να βρεις την αιτία.

Σκύψε μέσα σου. Εκεί θα βρεις τα πάντα.

Σκύψε και ας σε ζαλίζει το βάθος.

Εσύ το άνοιξες αυτό το πηγάδι!

Ρωτάς γιατί και ακούς τον αντίλαλο της φωνής σου

να αγκομαχά και να ανασαίνει βαριά χωρίς απάντηση…

σαν να μην είσαι εσύ!

Δεν αναγνωρίζεις εσένα, σε εσένα!

Άθυρμα της μοίρας έγινες;

Μα εσύ δεν πιστεύεις στην μοίρα!

Κοιμάσαι το βράδυ με την αισιοδοξία

να ξυπνήσεις το πρωί και να είναι όλα καλύτερα

αλλά πώς να γίνει αυτό, αφού εσύ δεν προσπάθησες!

Στα όνειρα σου πάλεψες ε και ;

τα όνειρα είναι η ζωή που θα ήθελες να ζεις,

η πραγματικότητα όμως έρχεται το πρωί που ξυπνάς.

Ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει,

η θάλασσα θα συνεχίσει να λικνίζεται προκλητικά,
το σούρουπο πάντα θα προετοιμάζει

τον ενταφιασμό της ημέρας για να έρθει η νύχτα·

αυτά θα γίνουν είτε θες είτε δεν θες,
είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις,

δεν είναι στην αρμοδιότητα σου να το κάνεις…

αυτό που πρέπει να προσπαθείς να γιατρέψεις,
 είναι οι πληγές που άνοιξες ο ίδιος.

Ακόμα και αν σπάσεις την μύτη σου στην μάχη,

ακόμα και αν σε πάρουν τα αίματα να θυμάσαι:

Μην χαρίσεις σε κανέναν το τομάρι σου!

Την αδράνεια να φοβάσαι φίλε μου, όχι την δράση