H φωνή ( όλοι μας την έχουμε ακούσει )!

Κάποτε φτάνει ένα χρονικό σημείο στη ζωή σου που νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο μεταίχμιο.

Ακούς μια φωνή μέσα σου να λέει, ότι ήρθε ή ώρα να ξεφύγεις από την απραξία και την απάθεια. Η φωνή αυτή είναι επιτακτική και σε ωθεί να ξεφύγεις από κάθε δισταγμό και να απομακρυνθείς από την ταπεινοφροσύνη.

Ένα εσωτερικό καμπανάκι αφύπνισης χτυπά, για να σου υπενθυμίσει ότι δεν ζεις για να ζουν οι άλλοι, αλλά γεννήθηκες για να ζήσεις τη ζωή σου, ότι ίσως ήρθε η ώρα να σταματήσεις να συμβιβάζεσαι με πολλά από αυτά που συμβαίνουν γύρω σου και αφορούν και εσένα … Το τελευταίο δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη εις βάρος της ζωής των άλλων!

Σου ''λέει'' να αρχίσεις την δράση και να κάνεις μια νέα αρχή, αψηφώντας τον πόνο που θα προκαλέσει αυτή σου η ενέργεια σε εσένα αλλά και σε κάποιους ανθρώπους γύρω από εσένα.

Ο δικός σου πόνος προέρχεται από αναμνήσεις και ο δικός τους πόνος από το γεγονός ότι θίγεται ο εγωισμός τους.

Μετά από ατελείωτες ώρες περισυλλογής και μοναξιάς, μετά από μια συνεχή μάχη με τον εαυτό σου και ενώ βρίσκεσαι εγκλωβισμένος παλινδρομώντας στα ναι και στα όχι, στα θέλω και στα πρέπει, αποφασίζεις να ρίξεις γροθιά στο μαχαίρι!
Να περάσεις στην φάση εντελέχειας!

Ναι πρέπει να το κάνεις γιατί η ουδέτερη στάση και η αποστασιοποίηση από την ίδια σου την ζωή δεν οδηγεί πουθενά ή μάλλον οδηγεί· σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο της ψυχής σου και στο σημείο να μην αναγνωρίζεις εσένα· δεν μπορείς να αποδεχτείς αυτό που βλέπεις τώρα σε εσένα.

Νιώθεις το κρίσιμο σημείο στο οποίο σε έχουν φέρει οι επιλογές σου και η στάση ζωής που είχες υιοθετήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή και καταλαβαίνεις ότι αν δεν κάνεις κάτι, θα βυθιστείς στην άβυσσο της νωθρότητας με τα λιπαρά της τοιχώματα και το μόνο που θα συμβεί είναι να ακούσεις το γδούπο - ούτε αυτό είναι σίγουρο- από το χτύπημα που θα επιφέρει η πτώση σου, πάνω στον στρωμένο γιατί, πυθμένα! Θα φτάσεις στον πάτο, όπου κανένα θεϊκό φως δεν θα μπορεί να φτάσει… ούτε το φωτοστέφανο των αγίων θα μπορέσεις να φορέσεις ακόμη και αν στο πετάξουν για να το πιάσεις. Οι άγιοι ;

Ένας Ζωντανός- νεκρός θα καταντήσεις!
Μόνο οι νεκροί βρίσκονται σε απόλυτη τάξη …

Προσπαθείς να ξεφύγεις από την εικόνα που έχεις δημιουργήσει για εσένα στους γύρω σου, κάτι που είναι απίστευτα δύσκολο. Πρέπει να κάνεις την υπέρβαση και να ξεφύγεις από τους κανόνες που εσύ ο ίδιος δημιούργησες.

Νιώθεις ότι τα όνειρα που είχες δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης και φαντάζουν ουτοπικά σε ένα μάταιο κόσμο… Μάταιος κόσμος! Πόσο σκληρή αυτή η λέξη μάταιος…

Οι άνθρωποι με τους οποίους είχες συνδέσει καταστάσεις και συναισθήματα, είναι δίπλα σου αλλά στην ουσία δεν είναι μαζί σου και απλά κινείσαι παράλληλα με αυτούς. Οι στόχοι σας παραμένουν κοινοί, αλλά η μέθοδος πραγματοποίησής τους , ο τρόπος προσέγγισης και η στρατηγική που ακολουθείς εσύ και εκείνοι είναι σε άλλη βάση πλέον!

Ο κρίκος, που σε συνέδεε μαζί με αυτούς έσπασε, γιατί ένας δούρειος ίππος, μπήκε ανάμεσα σας!

Τελικά οι άνθρωποι είναι οι πράξεις τους και όχι τα θέλω και οι σκέψεις τους. Εκ του αποτελέσματος των ενεργειών σου θα κριθείς και όχι εκ του αποτελέσματος των ενδόμυχων σκέψεων σου… που στην ουσία δεν φέρνουν αποτέλεσμα αν παραμείνουν στον θεωρητικό ορίζοντα. Καμία σκέψη δεν επιδέχεται κρίσης αν δεν υλοποιηθεί!

Τι να τα κάνεις τα θέλω σου, αν δεν προχωρήσεις στην εφαρμογή τους στις καθημερινές σου συνδιαλλαγές.

Η αναποφασιστικότητα φέρνει ολέθρια αποτελέσματα, όχι μόνο ψυχικά και συναισθηματικά αλλά και οικονομικά!