Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Μάθε να μιλάς...

Μάθε να μου μιλάς! Μην τα κρατάς μέσα σου.
Ξεκαθάρισε την θέση σου επιτέλους. Είναι πιο τίμιο και λιγότερο επώδυνο για όλους να μην αφήνεις να διαβάζω την σκέψη σου, κάτι που δεν γίνεται βέβαια.
Μην με αφήνεις να εικάζω γιατί πέφτω έξω και γίνονται παρεξηγήσεις..
Προσπάθησε να εκφράζεις τα συναισθήματα σου όχι με την σιωπή αλλά με πράξεις.
Φώναξε, κλάψε, βρίσε, παραδέξου, κατηγόρησε, χαμογέλα, αγκάλιασε,
πες τι ότι θες, κάνε ότι θες. Αλλά βγες από την αδράνεια.
Άσε τα χείλη σου και το κορμί σου να δείξουν τι πραγματικά νιώθεις.
Και μην τάζεις, μην υπόσχεσαι για πράγματα που δεν μπορείς να πραγματοποιήσεις.
Και όταν μιλάς μην λες λόγια απλά για να τα πεις. Τα λόγια τα παίρνει ο άνεμος, δεν σημειώνονται πουθενά εκτός από τον μυαλό μου και αυτό είναι και το χειρότερο.
Τα λόγια προκαλούν σκέψεις, οι σκέψεις προκαλούν συναισθήματα και όνειρα. Τα όνειρα όμως μπορεί να απέχουν από την πραγματικότητα και όταν το συνειδητοποιήσεις αυτό, κλονίζονται όλα. Τα όνειρα που κάνω εγώ μπορεί να είναι διαφορετικά από αυτά που κάνεις εσύ….