Το τσιγάρο μου, η μοναξιά μου, εσύ

Πολιορκούσα την άκρη του τσιγάρου μου.
Αργές, βαθιές ανάσες καπνού
Που υπνωτίζουν τα ζωντανά μου κύτταρα
Για να τα ξεσηκώσουν.
Φτιάχνω μορφές αιθάλης, με την μορφή σου.
Ρουφάω βαθιές ανάσες, γιατί θέλω τα μάτια σου
Σκούρα και μεγάλα.
Ρουφάω ασθενικές ανάσες, γιατί θέλω το σώμα σου
Λευκό, απείραχτο.
Αχνές μορφές καπνίζω.
Θολές. Καπνό γεμάτες.
Η παραίσθηση του τσιγάρου
Μοναχά μου επιτρέπει
Να έχει σκιά αυτό
Που ονειρεύομαι, εσένα
Και ας ξέρω ότι θα μένει για πάντα
Μορφή στην άκρη του τσιγάρου μου εσύ…
Μαζί με το τσιγάρο μου η μοναξιά μου απέκτησε
σχήμα, εικόνα, το πρόσωπό σου…
Έτσι σε έχω, θα σε έχω για πάντα μαζί μου