Τι απίστευτη ομορφιά που την έχει!Αλλά τι λέω εσύ είσαι που ρίχνεις την χρυσόσκονη σου.
λέω να ξεκινήσω να έρθω, πάνω στο φωτεινό μονοπάτι που χάραξες πάνω μου
σαν να μου δείχνεις τον δρόμο.
Φεγγάρι εσύ,
θάλασσα εγώ που το φωτεινό σου χάδι μου εξαγνίζει την ψυχή.
Μην χλομιάσεις ποτέ και μην πάψεις να μου χαμογελάς
δεν θα το αντέξω.
