Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Εσείς...

Εσείς που παρασύρεστε από τα ίδια σας τα πάθη
και ξεμπροστιάζετε τον ίδιο σας τον εαυτό,
δουλοπάροικοι των ιδεών, κάποιων άλλων!
Για ποια τιμή και ποιά απόδοση δικαιοσύνης μιλάτε;
Εσείς που είστε, αλλά δεν το ξέρετε,
πορτιέρηδες στην πύλη της κολάσεως

και είστε παιδιά του εωσφόρου!
Εσείς, που ο ουρανός έγινε μια τάπα

που πλακώνει το κρανίο σας
και το μόνο που σκέφτεστε είναι πως

θα κάνετε κακό στους συνανθρώπους σας!
Εσείς που η αλήθεια μοιάζει να είναι ένα πηγάδι
και που φοβάστε ότι αν πέσετε μέσα θα συνθλιβείτε από την περιδίνηση!
Νυχτερίδες, που το αίμα των άλλων, είναι το νέκταρ σας!
Εσείς που είστε οι θύτες και τα θύματα των πράξεων σας!
Νάρκισσοι και λάγνοι της χυδαιότητας, τίποτα παραπάνω δεν είστε!
Τύραννοι της ψυχής των κατατρεγμένων και των ανήμπορων, αυτό είστε!
Το πελιδνό σας πρόσωπο και το απλανές σας βλέμμα σας πρόδωσε αρχικά,
μετά οι πράξεις σας!
Τολμάτε, εσείς, να κρίνετε όλους εμάς,
που δίνουμε μια καθημερινή μάχη για επιβίωση,
κοιτώντας μας από τις σάπιες καρέκλες σας;
Τολμάτε, εσείς, να κρίνετε όλους εμάς
που προτιμάμε τον πόνο, από τον θάνατο,,
επειδή ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο;
Αλλά να θυμάστε ότι τα ψόφια ψάρια τα παρασύρει το ρεύμα του νερού,
εμείς δεν είμαστε τέτοια ψάρια. Σολωμοί είμαστε πάμε κόντρα στο ρεύμα!
Πως γίνεται το κακό να έχει συνείδηση;
Δεν γίνεται!!! Ίσως έχει μια γοητεία το απεχθές και το κακό,
αλλά αυτή αγγίζει εσάς, όχι εμάς!
Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που διαχειρίζονται την ισχύ και την εξουσία που έχουν, με άσχημο τρόπο!!!