Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Η Απόφαση...Για το καλό σου!

Μόνος/νη, αλλά δεν νιώθεις μοναξιά!
Ερωτεύεσαι!
Αγαπάς !
Σύννεφα εμφανίζονται,
κάποιοι εξωγενείς παράγοντες, διεισδύουν;
οι τρίτοι σχεδόν πάντα είναι απρόσκλητο!
Φθορά; Ίσως!
Άλλος λόγος θα μπορούσε να είναι και αυτός! η φθορά.
Απόφαση;
Ναι! πρέπει να ληφθεί άμεσα.
Πρέπει να φύγεις·
πριν η καρδιά αηδιάσει,
πριν η ζωή γίνει ταινία από την κόλαση,
και χαθούν οι όμορφες εικόνες, του τότε.
Μυρίζουν τα σεντόνια ακόμα από το
άρωμα του δέρματος του άλλου σου μισού ,
οι κουρτίνες έχουν ακόμα τις ζάρες από το άλλο χέρι,
όταν εκείνο τις άνοιγε, για να μπει
το φως του φεγγαριού από το παράθυρο·
τα ποτήρια έχουν ακόμα ίχνη από εκείνα τα χείλη…
Μόνος/νη, πάλι…
αλλά τώρα, την νιώθεις την μοναξιά!
Κάθε τέλος, ίσως είναι η αρχή ενός νέου τέλους
ή η επιβίβαση σε νέο όνειρο το οποίο εύχεσαι να βγει αληθινό.
Αυτή τη φορά ναι αληθινό γιατί όχι;
Σάμπως η ζωή τελείωσε;
Όχι βέβαια! Αφού ακόμα σκέφτεσαι
 και μπορείς να αμφιβάλεις!
Από την άλλη, κάθε τι που γεννιέται,
προορίζεται για να πεθάνει,
αλλά μέχρι τότε θα το ζεις, όπως και να έχει.