Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Η πρώτη απόφαση του 2010!

Το αποφάσισα λοιπόν!
Θα ανοίξω τα συρτάρια, θα βγάλω όλες τις φωτογραφίες που δεν έχει νόημα να υπάρχουν,
θα πάρω και μερικά όνειρα και εκείνον τον μεγάλο καθρέπτη και θα τα πάω μια Κυριακή στο μοναστηράκι, στο παζάρι!
Θα απλώσω κάτω στο πεζοδρόμιο μια μαύρη καπαρντίνα που έχω,με μεγάλα πέτα.
Αυτά τα πέτα, σαν τεράστιες γλώσσες μοιάζουν, που πάντα όταν την φορούσα οι περαστικοί νόμιζαν ή ότι τους χαμογελούσα ή ότι τους κορόιδευα , από τα φοιτητικά μου χρόνια- τι χρόνια και αυτά, όλοι μας έφταιγαν θυμάμαι και όλους τους βρίζαμε. Τον μόνο που δεν βρίζαμε ήταν ο κυρ. Αντώνης, που είχε το καφενεδάκι εκεί κοντά Σόλωνος και Ιπποκράτους γιατί έκανε θεϊκό ελληνικό καφέ με όσες φουσκάλες του ζητούσαμε - και θα τα βάλω επάνω της.
Μετά θα αρχίσω να φωνάζω: εδώ τα καλά όνειρα για περάστε παρακαλώ σήμερα κάνουμε εκποίηση, το αφεντικό τρελάθηκε, για περάστε… Αχ και αυτές τις φωτογραφίες, έγχρωμες και ασπρόμαυρες, ειδικά αυτές οι ασπρόμαυρες πάντα με γοήτευαν αλλά και με απογοήτευσαν!
Τον καθρέπτη θα τον ανταλλάξω με έναν πιο μικρό. Τι να τον κάνω τόσο μεγάλο; Πιο παλιά, πιο νέος ,ήθελα να βλέπω όλο μου το κορμί , τώρα μόνο το πρόσωπο και αυτό από μακριά!
Επανέρχομαι, για να εξηγήσω την εκποίηση!
Είπα λοιπόν να τα πουλήσω για να κάνω μια νέα αρχή με καινούρια όνειρα, μπας και πάρω πάνω μου!
Ναι αμέ , έτσι νομίζω ότι θα (πρέπει να) γίνει…
Λοιπόν μόλις καθορίσω συγκεκριμένη ημερομηνία εκποίησης θα σας ενημερώσω…
Θα με αναγνωρίσετε γιατί δίπλα μου θα έχω μια λεκάνη με θαλασσινό νερό με αφρισμένα κύματα
και ένα μπουκέτο κλαριά από αλμυρίκια* στα χέρια μου!
Πέρασαν οι εποχές που είχα κόκκινα τριαντάφυλλα και κόκκινα γαρύφαλα!
Ν.Κ.
*Τα αλμυρίκια είναι ανθεκτικά δέντρα με ελάχιστες αξιώσεις
 για νερό, καλό χώμα κλπ.
Τα αλμυρίκια μεγαλώνουν πολύ γρήγορα...


Οι κατεστραμμένοι άνθρωποι, είναι επικίνδυνοι άνθρωποι,
Ξέρουν ότι μπορούν να επιβιώσουν ποδοπατώντας εσένα…
Οι κατεστραμμένοι άνθρωποι δεν δικαιούνται
να ζητούν να τους δικαιολογήσεις.
Μην το κάνεις! Μην τους δικαιολογείς!
Μπορεί να εξηγήσεις την συμπεριφορά τους, αλλά μέχρι εκεί!
Μην αφήσεις να σε συνθλίψουν…
Απλά φύγε, ο διάλογος μαζί τους δεν οδηγεί πουθενά!
Φύγε μακριά… άλλαξε σοκάκι και γύρνα την πλάτη σου.
N.K.