=====================
Αγαπώ τους ανθρώπους χωρίς να τους γνωρίζω προσωπικά!
Απλά γιατί είναι ζωντανοί!
Σαν ζωντανό πλάσμα ο άνθρωπος
παλεύει για να επιβιώσει.
Παλεύει με πολλούς αντιπάλους
αλλά ο πιο δύσκολος είναι ο ίδιος του ο εαυτός!
Όπως και εγώ με τον δικός μου.
Η πάλη με έναν άγνωστο, δύσκολο όμως, αντίπαλο.
Και αυτό είναι αξιοθαύμαστο… η πάλη είναι αξιοθαύμαστη…
Νιώθω τρυφερότητα για ανθρώπους, που ξέρω ότι υπάρχουν
χωρίς να τους έχω συναντήσει
και σίγουρα δεν πρόκειται να κάνω
και αυτό γιατί με φέρνω στη θέση τους.
παλεύουν να επιβιώσουν ακριβώς όπως κάνω εγώ!
δακρύζω μέσα μου όπως θα γελούσα μόνος μου,
δακρύζω γιατί νιώθω ότι δακρύζουν όπως εγώ,
νιώθω αυτό το σφίξιμο στο φάρυγγα
όπως το νιώθουν και αυτοί,
διψούν, πεινούν, ερωτεύονται, αγαπούν,
θέλουν να αγαπιούνται!
Μου θυμίζουν τον εαυτό μου,
Ομολογώ όμως ότι πιο πολύ τους αγαπώ όταν κοιμούνται!
Τότε πραγματικά είναι αδύναμοι, αθώοι,
Σαν μωρά, όλοι είμαστε ίδιοι στον ύπνο μας,
δεν μπορούν να σου κάνουν τίποτα
ακόμα και αν σε βλέπουν στο όνειρό τους!
Μακάρι να υπήρχε τρόπος ώστε
ο τρόπος που συμπεριφέρονται όταν κοιμούνται να
μετακόμιζε και στο ξύπνιο τους…
όλα θα ήταν τέλεια,
χωρίς κακίες,
χωρίς φθόνο,
χωρίς υστεροβουλίες,
χωρίς, χωρίς…
Γιατί μωρέ να υπάρχει τόση κακία στον κόσμο;
Δεν μας κατάλαβα ποτέ...
Κάνουμε άσχημα πράγματα επειδή έτσι τα βρήκαμε,
αλλά τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν αλλάζει ;
Αλλάζει! Όλα αλλάζουν...
Ο καθένας από εμάς ας προσπαθήσει να μην
ενοχλεί, χλευάζει, ειρωνεύεται τον διπλανό του,
πρέπει απλά να σκεφτόμαστε πως θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται
και να κάνουμε και εμείς το ίδιο σε αυτούς!
Τόσο, μα τόσο απλό!
Ότι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό!
Ο καθένας από εμάς μπορεί να γίνει ο απελευθερωτής του εαυτού του!
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί για όσο χρόνο κάποιος είναι ένας απλός άνθρωπος χωρίς εξουσία στα χέρια του να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο αγαθό και όταν αποκτήσει ισχύ στα χέρια του να συμπεριφέρεται χειρότερα από τον καταπιεστή του…
