Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Αλλαγές...

===================
Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η απουσία σου!
Συμφωνείς μαζί μου και δεν έχεις να προσθέσεις κάτι
ή διαφωνείς με όσα κατά καιρούς λέω,
και δεν λες την άποψή  σου για να μην συγκρουστούμε;
Όπως και να έχει όμως εσύ ήρθες στην αυλή μου
και έγινες τουλίπα! Ωραίο λουλούδι:-)
Από την στιγμή που ήρθες εγώ σε πότιζα,
σου μιλούσα και εσύ έγερνες τον μίσχο σου προς τα εμένα,
σαν να σε ηρεμούσε η φωνή μου
ή για την ακρίβεια τα λόγια μου….
Όμως δεν ήξερα ότι δεν είχες ρίζες~ λάθος μου~
και ένα ωραίο ‘’πρωί’’ απλά πέταξες,
έκλεισες την πόρτα της αυλής μου
και αυτή  τινάχτηκε έξω,
αφήνοντας πίσω της ένα κρατήρα!
Ξέρω  δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι!
Άλλοι είναι πουλιά ~αυτούς τους ζηλεύω~
άλλοι είναι θάλασσες,
άλλοι πάλι είναι λύκοι·
 ~αυτούς τους φοβάμαι εκ των υστέρων,
γιατί ήξεραν - ξέρουν να κρύβονται ακόμα
και πίσω απ’ τα γεράνια ~
άλλοι είναι δέντρα, σε αυτούς μου αρέσει η σκιά τους.
Έχει δροσιά εκεί.
Άλλοι είναι βράχοι. Φαίνεται ότι είναι!
Δεν μπορώ όμως να χάνονται οι άνθρωποι, έτσι ξαφνικά χωρίς ούτε ένα γεια.
Να  δείχνουν δηλαδή ότι η επαφή που είχαμε, δεν είχε αξία!
Βέβαια είναι δικαίωμα τους να το κάνουν!
Εγώ όταν μπαίνω στην θάλασσα ,
της ψυχής των ανθρώπων που εκτιμώ
 ~ θέλει χρόνο αυτό ~  και μετά αγαπώ,
βγάζω τα παπούτσια μου γιατί δεν θέλω να την λερώσω!
Άλλαξες. Έγινες εσύ!
Άλλαξα. Έγινα εγώ!
Φιλιά!