Ποτάμι της χαράς και της ελπίδας,
Γυναίκα δάκρυ και θάλασσα,
γυναίκα ρόδο,
γυναίκα άγγελε που μυρίζεις γιασεμί και καρύδα,
γυναίκα ντυμένη ανατολή,
είσαι αγκαλιά και χάδι,
με δέρμα μεταξένιο,
με στήθος μελαψό και ζεστό,
με ηλιοκαμένους μηρούς
που στο σημείο συνένωσής τους
ο κόσμος χάνεται …
που όταν γδύνεσαι το φεγγάρι κρύβεται
γιατί φαντάζει άσχημο μπροστά σου!
Γυναίκα με βλέμμα σπινθηροβόλο,
μήτρα των απόκρυφων ονείρων μου,
πυρήνα της ερωτικής μου διάθεσης …
Τινάζεις τα μαλλιά σου με μια αθωότητα όταν κινείσαι,
αλλά αυτή η αθώα κίνηση δεν φαντάζεσαι
( ή μήπως ξέρεις ;)
( ή μήπως ξέρεις ;)
ότι σε κάνει ακόμα πιο ποθητή!
Βάζω τις χούφτες μου, πλάι στο στόμα σου
την στιγμή που εκπνέεις μαζεύοντας τον αέρα,
και τις σπρώχνω προς τα ρουθούνια μου
εισπνέοντας βαθιά, για να ρουφήξω το μέσα σου!
Αν ήμουν μυρμηγκάκι θα σκαρφάλωνα
στο μεγάλο δάχτυλο του δεξιού σου ποδιού
θα κοίταγα στην Ανατολή, εκεί βρίσκεται το κεφάλι σου,
- βάζοντας το ένα μου πόδι σαν ανθρώπινη παλάμη
πάνω απ' τα μάτια μου για την αντηλιά -
και θα έλεγα:
Θεέ μου τι τύχη να μεγαλώνω πάνω σε τέτοια χώρα!
